الگوی عوامل بازی سیاسی مدیران در سازمان‌های دولتی

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

2 استادیار، گروه مدیریت، واحد تویسرکان، دانشگاه آزاد اسلامی ، تویسرکان، ایران

3 استادیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

4 استادیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، اقتصاد، حسابداری، دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران

5 استادیار گروه مدیریت، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران

چکیده

زمینه و هدف: بازی‌های سیاسی مدیران در سازمان‌های دولتی پدیده‌ای پیچیده و تأثیرگذار بر فرآیندهای تصمیم‌گیری، تخصیص منابع و پایداری سازمانی است. مطالعه در خصوص شناخت ابعاد آن، به مدیران و سیاست‌گذاران کمک می‌کند تا با اتخاذ رویکردهای مناسب، از پیامدهای منفی آن کاسته و از ظرفیت‌های مثبت آن در راستای تحقق اهداف سازمانی بهره‌برداری نمایند. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی عوامل بازی سیاسی مدیران در سازمان‌های دولتی، به شناسایی و تبیین متغیرهای کلیدی در این حوزه پرداخته است.
روش‌شناسی: این مطالعه، یک پژوهشی آمیخته اکتشافی است. در بخش کیفی از راهبرد تحلیل مضمون و در بخش کمی از راهبرد توصیفی پیمایشی استفاده شد. جامعه هدف در بخش کیفی شامل 18 نفر از صاحب‌نظران، خبرگان حوزه مدیریت و سازمان­های دولتی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها در این بخش از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته گرداوری شد.  در مرحله کمی، 175  نفر از مدیران سازمان‌های دولتی با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.  داده ها در این بخش از طریق پرسشنامه محقق ساخته گرداوری و با روش معادلات ساختاری تحلیل گردید.
یافته‌ها: با روش تحلیل مضمون 63 مضمون پایه و 10 مضمون سازمان‌دهنده(اجتماعی، اقتصادی و مالی، فرهنگی، حقوقی-سیاسی، محتوایی، عوامل کنترلی، عوامل تصمیم گیری، انگیزه رشد و موفقیت، انگیزش منفی/ادراک منفی و انگیزش عملکردی)  و 3 مضمون فراگیر ساختاری، عوامل زمینه‌ای، عوامل رفتاری استخراج شدند. همچنین، بر اساس یافته های حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری، الگوی تحقیق اعتبارسنجی و تایید گردید.
نتیجه‌گیری: الگوی عوامل بازی سیاسی مدیران در سازمان‌های دولتی نشان می‌دهد که سیاست‌ورزی در این سازمان‌ها اجتناب‌ناپذیر بوده و تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل قرار دارد. درک صحیح این عوامل و نحوه تعامل آن‌ها می‌تواند به طراحی راهکارهایی برای مدیریت مؤثرتر پدیده سیاست‌ورزی در سازمان‌های دولتی کمک کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Model of the Political Game Factors of Managers in Public Organizations

نویسندگان [English]

  • Parisa Farshchi 1
  • Reza Taghvaei 2
  • Ali Asghari sarem 3
  • Alireza Aghighi 4
  • Zahra Shirazian 5
1 PhD student in Management, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran.
2 Assistant Prof., Department of Management, Tuiserkan Branch, Islamic Azad University, Tuiserkan, Iran
3 Assistant Professor, Department of Management, Faculty of Management and Accounting, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
4 Assistant Professor, Department of Management, Faculty of Management, Economics, Accounting, Payam Noor University, Tehran, Iran
5 Assistant Professor, Department of Management, Malayer Branch, Islamic Azad University, Malayer, Iran
چکیده [English]

Background & Purpose: Political games of managers in government organizations are a complex phenomenon that affects decision-making processes, resource allocation, and organizational sustainability. Studying its dimensions helps managers and policymakers to reduce its negative consequences by adopting appropriate approaches and to utilize its positive capacities to achieve organizational goals. The present study aims to design a pattern of factors of political games of managers in government organizations, and to identify and explain key variables in this area.
Methodology: This study is an exploratory mixed-methods research. Thematic analysis was used in the qualitative phase, and a descriptive survey strategy was employed in the quantitative phase. The target population in the qualitative phase consisted of 18 experts and specialists in the field of management and government organizations, who were selected using purposive sampling. Data in this phase were collected through semi-structured interviews. In the quantitative phase, 175 managers of government organizations were selected using simple random sampling. Data in this phase were collected through a researcher-developed questionnaire and analyzed using structural equation modeling.
Findings: Using thematic analysis, 63 basic themes and 10 organizing themes (social, economic and financial, cultural, legal-political, content, control factors, decision-making factors, growth and success motivation, negative motivation/negative perception and performance motivation) and 3 overarching themes of structural, contextual factors, and behavioral factors were extracted. Additionally, based on the findings from structural equation modeling, the research model was validated and confirmed.
Conclusion: The pattern of factors of the political game of managers in government organizations shows that politics in these organizations is inevitable and is influenced by a set of factors. A correct understanding of these factors and how they interact can help design solutions for more effective management of the phenomenon of politics in government organizations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Managing the political game of managers
  • political game
  • political behavior

مراجع

ابوالفتحی، هادی و پور آقایی، مژده. (1401). تأثیر درک رفتار سیاسی بر انگیزه جامعه پسند با نقش میانجی اعتماد سازمانی با رهیافت راهبردی به کارگیری تاکتیک‌های رفتار سیاسی در سازمان (مورد مطالعه: سازمان اداری و استخدامی کشور). فصلنامه مدیریت نوآفرینی، 2(4)، 51-62.
اختیاری، مجید. (1402). بازی‌های سیاسی با رئیس و همکاران. روزنامه دنیای اقتصاد، شماره 6054.
ایزدی، مهدی؛ نظرپوری، امیر هوشنگ؛ سپهوند، رضا، وحدتی؛ حجت و حکاک، محمد. (1402). طراحی و تبیین مدل رفتار سیاسی مدیران در سازمان‌های دولتی. فصلنامه مدیریت و چشم انداز آموزش، 6(2)، 241-258
پیرهادی، لیلا؛ سلیمی، مهتاب و فولادی، آرزو. (1402). رفتارهای سیاسی و انواع بازی‌های سیاسی در سازمان‌های آموزشی. فصلنامه تحقیقات راهبردی در تعلیم و آموزش و پرورش، 1(6)،377-382.
ترک زاده، جعفر؛ ایزدی، فاطمه و مزگی نژاد، سمیه. (1399). شیوع رفتارهای سیاسی در انواع ساختارهای سازمانی با واسطه‌گری منابع قدرت: مطالعه آموزش‌وپرورش استان فارس. پژوهش‌های راهبردی مسائل اجتماعی، 9(2)، 135-158.
ثنایی، مسعود؛ جعفریابی، حسن و سامانیان، مصیب (1401). بازنمایی الگوی رفتار سیاسی مدیران دولتی با رویکرد پدیدارشناسی. فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، 11(1)، 55-82.
جابلقا، محسن؛ سلاجقه، سنجر و صیادی، سعید. (1399). بررسی سطح سلامت سازمانی و رفتار سیاسی مدیران وزارت بهداشت استان فارس: رویکرد تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم. مجله علوم زیست پزشکی پیشرفته، 10(4)، 3116-3131.
سیاست در محل کار: سیاست چیست؟ با انواع سیاست در محل کار آشنا شوید. (1402)، سایت SimpleHR..
طاهری، محمد حسین؛ محرابی، جواد و جزئی، نسرین. (1401). طراحی مدل رفتار سیاسی درسازمان های دولتی ایران (مورد مطالعه: سازمان ملی استاندارد ایران). فصلنامه علمی مطالعات الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی، 10(4)، 311-333.
طاهری، محمدحسین و عطایی، محمود. (1400). طراحی مدل رفتار سیاسی در سازمان‌های دولتی ایران. نشریه علمی رویکردهای پژوهشی نوین مدیریت و حسابداری، 5(19)، 1142-1162.
عبدالعلی پور، آرش؛ سید جوادین، سید رضا و امین، فرشته. (1402). توسعه مدل تاثیر سیاست‌های سازمانی بر هدایت کارکنان در تعیین هدف و بودجه بندی (سازمان مورد بررسی : دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر). مجله علوم و فنون دریایی، 22(3)، 50-61.
نظرپوری، امیرهوشنگ؛ جعفری، میثم؛ ویشلقی، مهدیه. (1401). مدل سازی صلاحیت سیاسی مدیران سازمان‌های دولتی با استفاده از روش ساختاری تفسیری. پژوهشنامه مدیریت اجرایی، 14(28), 535-558.
Cai H, Wang L, Jin X. (2024). Leader's Machiavellianism and employees' counterproductive work behavior: testing a moderated mediation model. Front Psychol. 2024 Jan 18;14:1283509.
Ferris, G. R., Treadway, D. C. and Perrewé, P. L. (2021). Political skill in organizations: Implications for leaders, followers, and managers. Journal of Organizational Behavior, 42(7), 925-940.
Garcia, L. M. (2023). Political games in public administration: A case study in Latin America. International Journal of Public Sector Management, 36(2), 123-138.
Hochwarter, W. A., Ferris, G. R. and Frink, D. D. (2020). Political skill in organizations: Theory and research. Academy of Management Perspectives, 34(3), 308-323.
Kakkar, H. and Hooijberg, R. (2023). Power and politics in organizations. Journal of Applied Psychology, 108(1), 112-128.
Kumar, S. (2023). The role of organizational culture in moderating political behavior in public sector. Asian Journal of Public Administration, 45(4), 367-382.
Levy, N. (2017). Religious beliefs are factual beliefs: Content does not correlate with context sensitivity. Cognition, 161, 109-116
Meydan, C.H. Koksal, K. (2019) The effect of organizational structure on leader power in educational and security organizations: a comparative study. Egitim ve Bilim, 44(197), 315-334.
Schriesheim, C. A. and Neider, L. L. (2022). Leadership, power, and influence in organizations. The Leadership Quarterly, 33(4), 101-115.
Smith, J. A. (2022). The impact of managerial political behavior on public sector organizational performance. Journal of Public Administration Research and Theory, 32(1), 45-60.
Waring, J., Bishop, S., Black, G., Clarke, J. M., Exworthy, M., Fulop, N. J., Hartley, J., Ramsay, A., & Roe, B. (2022). Understanding the Political Skills and Behaviours for Leading the Implementation of Health Services Change: A Qualitative Interview Study. International Journal of Health Policy and Management, 11(11), 2686-2697.
Wong, T. K. (2024). Managerial political behavior and employee job satisfaction in public organizations. Public Personnel Management, 53(3), 289-305.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار