طراحی مدل ارتقاء تاب‌آوری پلیس جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران.

2 استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران

چکیده

زمینه و هدف: در دهه‌های اخیر، تغییرات محیطی، فشارهای روانی و ماهیت پیچیده و پرتنش مأموریت‌های انتظامی، ضرورت توجه به تاب‌آوری به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های کلیدی حفظ کارایی و سلامت روانی نیروهای پلیس را بیش از پیش آشکار ساخته است. تاب‌آوری، توانایی سازگاری مؤثر با شرایط دشوار و بازگشت به عملکرد مطلوب پس از مواجهه با بحران‌هاست و نقشی تعیین‌کننده در پایداری و اثربخشی سازمان‌های امنیتی دارد. با وجود اهمیت این مفهوم، در ساختار پلیس جمهوری اسلامی ایران، مدل جامع و بومی برای ارتقای تاب‌آوری کارکنان طراحی نشده است. ازاین‌رو، هدف پژوهش حاضر شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های ارتقای تاب‌آوری نیروهای پلیس جمهوری اسلامی ایران با رویکردی بومی و نظام‌مند است.
روش‌شناسی: این پژوهش با رویکرد کیفی و راهبرد تحلیل مضمون انجام گرفت. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با چهارده نفر از خبرگان سازمانی پلیس و اساتید دانشگاه گردآوری شد. همچنین، داده‌های پژوهش در سه مرحله مضامین پایه، سازمان‌دهنده و فراگیر تحلیل شدند.
یافته‌ها: داده‌های پژوهش در قالب پنج مضمون فراگیر شامل توانمندسازی حرفه‌ای پلیس، انسجام سازمانی، حمایت نهادی و حقوقی از پلیس، اعتماد و ارتباط با جامعه و فرهنگ‌سازی و ارزش‌های معنوی–انقلابی، هفده مضمون سازمان‌دهنده، پنجاه و نه مضمون پایه سازماندهی شدند.  
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که ارتقای تاب‌آوری در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران پدیده‌ای چندبعدی و نظام‌مند است که تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل فردی، سازمانی، نهادی و اجتماعی قرار دارد. تاب‌آوری پلیس صرفاً از طریق آموزش‌های فردی یا مداخلات روان‌شناختی حاصل نمی‌شود، بلکه نیازمند رویکردی جامع و هماهنگ است که سیاست‌های منابع انسانی، فرهنگ سازمانی و تعاملات اجتماعی را دربرگیرد. اجرای مدل پیشنهادی این پژوهش می‌تواند به توسعه ظرفیت‌های روانی، اجتماعی و سازمانی نیروی انتظامی، ارتقای عملکرد در شرایط بحران، و افزایش اعتماد و رضایت عمومی از عملکرد پلیس منجر شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Designing a Model for Enhancing the Resilience of the Islamic Republic of Iran's Police

نویسندگان [English]

  • Hossein Noori Pardol 1
  • Abbas Sangi Norpour 2
  • Nader Bohlooli 2
  • Gholamreza Rahimi 2
  • Hossein Amari 2
1 PhD Student, Department of Public Administration, Bonab Branch, Islamic Azad University, Bonab, Iran
2 Assistant Prof., Department of Public Administration, Bonab Branch, Islamic Azad University, Bonab, Iran
چکیده [English]

Background & Purpose: In recent decades, environmental changes, psychological pressures, and the complex and stressful nature of law enforcement missions have made it more evident than ever before that resilience is a key component of maintaining the efficiency and mental health of police forces. Resilience is the ability to effectively adapt to difficult conditions and return to optimal performance after facing crises, and it plays a decisive role in the sustainability and effectiveness of security organizations. Despite the importance of this concept, a comprehensive and indigenous model for improving employee resilience has not been designed in the structure of the Islamic Republic of Iran Police. Therefore, the aim of the present study is to identify the dimensions and components of improving the resilience of the Islamic Republic of Iran Police forces with a local and systematic approach.
Methodology: This study was conducted with a qualitative approach and a content analysis strategy. The snowball method was used to select the sample, and the opinions of 17 experts were collected. Data were collected through semi-structured interviews with fourteen organizational police experts and university professors. The research data were analyzed in three stages: basic, organizing, and comprehensive themes.
Findings: The research data were organized into five comprehensive themes including professional empowerment of the police, organizational cohesion, institutional and legal support for the police, trust and connection with the community, and culture-building and spiritual-revolutionary values, seventeen organizing themes, and fifty-nine basic themes.
Conclusion: The research findings showed that promoting resilience in the Islamic Republic of Iran's police force is a multidimensional and systematic phenomenon that is influenced by a set of individual, organizational, institutional, and social factors. Police resilience is not achieved solely through individual training or psychological interventions, but requires a comprehensive and coordinated approach that includes human resource policies, organizational culture, and social interactions. Implementing the model proposed in this study can lead to developing the psychological, social, and organizational capacities of the police force, improving performance in crisis situations, and increasing public trust and satisfaction with police performance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Resilience
  • Promoting Resilience
  • Police of the Islamic Republic of Iran

مراجع

افشار، علی، فتحی آشتیانی، علی، سلیمی، سید حسین، احمدی طهور، محسن و ضرغامی، محمد حسین. (1394). بررسی عوامل موثر بر ارتقای تاب‌آوری روان‌شناختی نیروهای عملیاتی ناجا،  انتظام اجتماعی، 7(4)، 35-62.
آبداری، ربابه؛ رجبلو، جعفر. (1402). تأثیر ویژگی‌های شخصیتی و سلامت روان بر فرسودگی شغلی کارکنان پلیس. مطالعات راهبردی ناجا. 8(4)، ۱۵۹ – ۱۹۲.
آقامحمدی، سمیه،(1402)، بررسی رابطه ذهن آگاهی، تاب‌آوری با رفتارهای مخاطره جویانه، پنجمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی ایران. https://civilica.com/doc/1979012
جاهدی، رباب و درخشانی، رضا. (1398). رابطه همدلی و نوع‌دوستی با تاب‌آوری سربازان. روانشناسی نظامی، 10(40)، 57-65.
جفال، مصطفی؛ طبرسا، غلامعلی؛ رضائیان، علی. (1402).  بررسی تأثیر کارکردهای مدیریت منابع انسانی بر تاب‌آوری سازمانی: مطالعه‌ای بر روی سازمان‌های کشورلبنان. فصلنامه چشم انداز مدیریت دولتی. 14(3)، 31-15.
جلالی فراهانی، علیرضا؛ موسی خانی، مرتضی؛ الوانی، سید مهدی؛ کاظمی، ابوالفضل. (1400). طراحی الگوی مدیریت منابع انسانی پایدار همسو با حکمرانی مطلوب پایدار در نظام اداری ایران. فصلنامه مدیریت منابع در نیروی انتظامی، 33(1)،  91-128.
حاجی آقانژاد، یاسر؛ زارع نیستانک، محمد؛ طباطبایی، فاطمه السادات؛ داداشی، مهدی. (1401). اثربخشی آموزش تاب‌آوری خانوادگی برخودکارآمدی خانواده‌های نظامی. علوم و فنون نظامی، 18(59)، ۲۲۷ – ۲۴۴.
حیدری، مختار؛ طبرسا، غلامعلی؛ شیخ الاسلامی‌کندلوسی، نادر. (1402). ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌آوری در سازمان‌های پایدار. مطالعات مدیریت و توسعه پایدار، 3(2)، ۱۲۵ - ۱۴۱
سیف­زاده، علی(1393) رابطه حمایت اجتماعی درک شده و سلامت در سالمندی، مطالعه مورد: آذرشهر. نشریه سالمندشناسی، 1(1). 4-47.
سیلاوی، عیسی؛ امیرخانی، امیرحسین؛ غلامرضایی، داوود؛ درویش، حسن. (1402). طراحی مدل تاب‌آوری منابع انسانی در شرایط بحران کرونا. چشم انداز مدیریت دولتی، 14(55)، 61-87.
قاسمی نژاد، ابوذر؛ میرزایی، ابراهیم؛ موسوی، سیدمحسن. (1403). مطالعه داده‌بنیاد تاب‌آوری شغلی و چالش‌های آن در بین کارکنان نیروی انتظامی (مطالعه موردی نیروی انتظامی استان لرستان). مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 4(3)، 76-91.
کریمی، وحید رحیم؛ خمر، انیسه؛ عبدالهیان شلمانی، سید مهدی؛ شریف زاده، میلاد. (1402).،تأثیر تاب‌آوری سازمانی در سازمان آموزش‌وپرورش، دومین کنفرانس ملی مطالعات خانواده و مدرسه، بندرعباس.
موسوی فرد، سید رضا؛ حامدی، ارکیده. (1402). تأثیر رهبری تحول آفرین بر تاب‌آوری سازمانی با نقش واسطه ای رفاه ذهنی در پلیس+10 شهر کرمانشاه. فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، 23(91)،219-251..
نعامی، عبدالزهرا؛ منصوری، اسما. (1401). تدوین و آزمون الگویی از اثر رهبری مثبت بررفتارشغلی پویا وتوانمندسازی روان‌شناختی با میانجی گری تاب‌آوری سازمانی. پژوهش نامه روانشناسی مثبت، 8(4)،1-16.
Abbasi, M., Rahmani, H., & Khosravi, M. (2023). The structural model of resilience based on role overload and job stress with the mediating role of emotional regulation difficulty: Case study of Tehran Police Special Unit staff. Journal of Applied Research in Armed Forces Psychology, 10(3), 45–60.
Ahmadi, H., & Rezaei, F. (2020). Quality of work life and job resilience among Iranian police officers: The mediating role of job demands and resources. Social and Educational Management Journal, 7(2), 121–135.
Alzola, L. M., Monroy, M. F., & Peñate, M. H. (2020). Hotels in contexts of uncertainty: Measuring organisational resilience. Tourism Management Perspectives, 36, 100747. https://doi.org/10.1016/j.tmp.2020.100747.
Angehrn, A., Jourdan, C., & Gamache, G. D. (2023). Resilience among police officers: The role of personality functioning and protective factors. Policing: An International Journal, 46(3), 1–15. https://doi.org/10.1108/PIJPSM-08-2022-0112.
Arnetz, B. B., Nevedal, D. C., Lumley, M. A., Backman, L., & Lublin, A. (2009). Trauma resilience training for police: Psychophysiological and performance effects. Journal of Police and Criminal Psychology, 24(1), 1-9.
Chen, Y., Liu, J., & Wang, Z. (2024). A meta-analysis of work stress and burnout among police officers in China: The moderating role of coping styles. BMC Psychology, 12(1), 188.
Choi, S., Yoo, I., Kim, D., An, S., Sung, Y., & Kim, C. (2023). The moderating effect of resilience on the relationship between academic stress and school adjustment in Korean students. Frontiers in Psychology, 13, 941129. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2022.941129.
Crane, M. F. (2019). Military police investigator perspectives of a new self-regulation and resilience training program. International Journal of Police Science & Management, 21(3), 212-226.
Guest, G., MacQueen, K. M., & Namey, E. E. (2012). Applied thematic analysis. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Herchenröder, A. J. D. (2025). Effects of avoidance in German military police resilience. Journal of Police Psychology, 18(1), 45-62.
Jones, S., Papazoglou, K., & Kaye, N. (2020). Mental health prevalence among law enforcement officers: A systematic review and meta-analysis. Journal of Police and Criminal Psychology, 35(4), 491–502.
Moreno, A. F., Karanika-Murray, M., & Batista, B. P. (2024). Resilience training programs with police forces: A systematic review. Journal of Police and Criminal Psychology, 39(7), 1–126. https://doi.org/10.1007/s11896-024-09611-9.
Morgan, K., Libby, N. E., Weaver, A. K., & Cai, C. (2019). Development of an early warning resilience survey for healthcare organizations. Heliyon, 5(1), e02670. https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2019.e02670.
Paton, D., Johnston, P., Clarke, J., Keenan, D., & Burke, K. J. (2025). Stress Shield: A model of police resiliency. Office for Victims of Crime.
Syakdiah, H. A., Mohamad, M., Perizade, I., & Isnurhadi, I. (2024). The influence of resilience, self-efficacy and self-esteem on the work stress of police members in the General Criminal Investigation Directorate and the Drug Investigation Directorate of the South Sumatra Regional Police through the work–life balance variable. Journal of Law and Sustainable Development, 12(1), e3143. https://doi.org/10.55908/jlsd.v12i1.3143.
Terrill, W., Paoline, E. A. III, & Ingram, J. R. (2018). Beyond the final report: A research note on the Assessing Police Use of Force Policy and Outcomes project. Policing: An International Journal, 41(2), 194–201. https://doi.org/10.1108/PIJPSM-09-2017-0118.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار