عوامل فردی موثر بر آسیب های رفتاری کارکنان وظیفه آجا

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای عالی جنگ، دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا، تهران، ایران

2 استاد مدیریت راهبردی، دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا، تهران، ایران.

3 دکتری مدیریت بازرگانی، مدرس گروه آماد، دانشگاه هوایی شهید ستاری، تهران، ایران.

4 کارشناس ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه تربیت مدرس،دانشکده فرماندهی و کنترل، دانشگاه پدافند هوایی، تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: جوانان کشور در حساس­ترین مقطع زندگی خود جهت انجام خدمت مقدس سربازی به یگان­های مختلف آجا اعزام می­گردند. تعداد اندکی از آنان به دلایل فردی اقدام به خودکشی می­نمایند که این موضوع موجب تخریب اذهان عمومی نسبت به آجا و خدشه‌دار شدن آن می‌شود. در سنوات اخیر، وقوع خودکشی در دوره سربازی بیش ‌از پیش بر لزوم پرداختن جدی به این معضل اجتماعی افزوده است. بر این اساس، در این پژوهش به عوامل فردی مؤثر بر آسیب‌های اجتماعی کارکنان وظیفه آجا (رفتار خودکشی) و راه‏کارهای پیش‏گیری از آن پرداخته شد.
روش‌شناسی: این پژوهش مبتنی بر روش آمیخته است. در بخش کیفی از راهبرد تحلیل محتوا و در بخش کمی از راهبرد توصیفی- پیمایشی استفاده شد. در بخش کیفی از اسناد و مدارک و مصاحبه و در بخش کمی از نظرات شصت نفر از فرماندهان قرارگاه‏های سربازی دارای سابقه خودکشی در سه سال اخیر بهره‌گیری شد. از روش میدانی و کتابخانه‏ای و ابزار مصاحبه و پرسشنامه برای  جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌های بخش کیفی تحقیق حاکی از شناسایی 20 عامل در قالب چهاردسته عوامل روحی-روانی، خانوادگی، اقتصادی-اجتماعی و جسمانی بود. نتایج تحلیل عاملی نیز حاکی از تایید  مدل تحقیق و برازش مناسب آن بود. همچنین طبق نتایج آزمون فریدمن در سطح عوامل، عوامل روحی روانی بیشترین اهمیت را دارد و در سطح شاخص‌ها نیز مشکلات و بیماری‌ها و فشارهای روحی روانی در اولویت اول قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: آسیب‌های رفتاری (خودکشی) کارکنان وظیفه به لحاظ عوامل فردی از طریق کسب مهارت‏های زندگی در جهت رسیدن به ثبات شخصیتی و مراجعه به روان‏شناس و روان‏پزشک در قبال مشکلات روحی و شخصیتی قابل پیشگیری است.نوع تحقیق کاربردی، روش اجرای تحقیق علی و رویکرد تحقیق کمی/کیفی، روش تجزیه‌وتحلیل اطلاعات و داده‌ها، به‌صورت کیفی (برای هدف تحقیق) و کمی (برای فرضیه‏ تحقیق) می‏باشد. جامعه آماری عبارت خواهد بود از کلیه فرماندهان قرارگاه‏های سربازی آجا که در یگان آن‌ها در سه سال اخیر خودکشی به وقوع پیوسته است. (تعداد 60 نفر). روش‌های جمع‌آوری اطلاعات میدانی و کتابخانه‏ای بوده و ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات مشتمل بر مطالعه اسناد و مدارک، مصاحبه و پرسشنامه است.
نتایج تحقیق مبین این مطلب است که مهم‏ترین عوامل فردی مؤثر در خودکشی کارکنان وظیفه، مشکلات روحی و روانی و خانوادگی، افسردگی، احساس پوچی و تنهایی، انواع شکست در زندگی بوده که از طریق کسب مهارت‏های زندگی در جهت رسیدن به ثبات شخصیتی و مراجعه به روان‏شناس و روان‏پزشک در قبال مشکلات روحی و شخصیتی قابل پیشگیری هست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Individual Factors Affecting the Social Injuries of AJA Soldiers

نویسندگان [English]

  • feridon iranmehr 1
  • Nasser Shahlaei 2
  • Salman Javashi Jadid 3
  • Ebrahim Kalani 4
1 PhD student of war, Command University and Aja Headquarters, Tehran, Iran
2 . Professor of Strategic Management, Aja University of Headquarters and Command, Tehran, Iran
3 PhD in Business Administration, Amad Group Lecturer, Shahid Sattari Aviation University, Tehran, Iran.
4 Master of Industrial Engineering, Tarbiat Modares University, Faculty of Command and Control, Air Defense University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background & Purpose: The youth of the country are sent to different AJA units to perform their sacred military service at the most sensitive stage of their lives. A small number of them commit suicide for personal reasons, which destroys the public mind towards Aja and tarnishes it. In recent years, the occurrence of suicide during the military period has increased the need to seriously address this social problem. Hence, in this research, the individual factors affecting the social injuries of AJA Soldiers (suicide bahavior) and the ways to prevent it were discussed.
Methodology: This research is based on mixed method. Content analysis strategy was used in the qualitative part and descriptive survey strategy was used in the quantitative part. In the qualitative part, documents and interviews were used, and in the quantitative part, the opinions of sixty commanders of military camps with a history of suicide in the last three years were used. Field and library methods, interview tools and questionnaires were used to collect data.
Findings: The findings of the qualitative part of the research indicated the identification of 20 factors in the form of four categories of mental-psychological, family, economic-social and physical factors. The results of factor analysis also indicated the approval of the research model and its appropriate fit. Also, according to the results of the Friedman test, at the level of factors, mental and psychological factors are the most important, and at the level of indicators, problems, diseases, and psychological stress were given the first priority.
Conclusion: The suicide of duty workers can be prevented in terms of individual factors through acquiring life skills to achieve personality stability and referring to psychologists and psychiatrists for mental and personality problems.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social Injuries
  • Suicide
  • prevention
  • Soldiers

مراجع

اسلامی نسب بجنوردی، علی.(1371). بحران خودکشی، تهران، فردوس.
آقاجانی، غلام‏رضا.(1396). آموزش فرماندهان در پیشگیری از خودکشی، تهران، دفتر مطالعات و تحقیقات.
التاویلا، انریکو.(1374). روانشناسی قضایی، ترجمه دکتر کی نیا، تهران، مجد.
امیری، سهراب.(1401). بررسی نگرش پرسنل ارتش به علل خودکشی سربازان، مجله پزشکی ایران، 28، 42-35.
آیت­الله مکارم شیرازی و دیگران .(1380). تفسیر نمونه، قم، دارالکتب الاسلامیه.
ایرانمهر، فریدون.(1397). علل خودکشی و راه‌های پیشگیری از آن، تهران، دانشگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء.
حسین زاده، فرامرز.(1398). گاهنامه پیشگیری از تخلفات و جرائم، ف آماد و پشتیبانی.
دورکیم، امیل.(1378). خودکشی، ترجمه نادر سالار زاده امیری، تهران، دانشگاه علامه طباطبایی.
دوست محمدی، فاطمه و رضائیان محسن.(1398). مراحل تدوین یک استراتژی جامع پیش‌گیری از خودکشی: یک مرور روایتی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، ۱۸(۱۱)،۱۱۵۵-۱۱۸۲.
رستمی، محمد.(1401). عوامل مرتبط با خودکشی در سربازان وظیفه ایرانی، مجله طب نظامی، 24(8)، 1546-1539.
زمانی، طوبی.(1402). آسیب شناسی خودکشی و راهکارهای پیشگیری از آن، دانش انتظامی،14(52)، 52-35.
سازمان قضایی نیروهای مسلح.(1378). بررسی علل و انگیزه ارتکاب جرم خودزنی در ن.م، تهران، سازمان.
ستوده، هدایت­الله.(1378). آسیب­شناسی اجتماعی، تهران، آوای نور.
سراج، محسن.(1392). بررسی علل خودزنی سربازان، تهران، مرکز مطالعات.
شاهین‏فرد، محمد.(1395). عوامل بازدارنده در جرم خودزنی کارکنان وظیفه نزاجا، تهران، دفتر مطالعات
علامه طباطبایی، سید محمدحسین.(1350). المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت لبنان، العلمی للمطبوعات.
علل و انگیزه ارتکاب به جرائم و راه‌های پیش‏گیری از آن در نزاجا.(1381). تهران، بازرسی و ایمنی.
قاصدی، جمشید، (1399). گاهنامه پیشگیری از تخلفات و جرائم ، ف آماد و پشتیبانی.
کلهری، علیرضا.(1393).علل و انگیزه ارتکاب به جرم خودزنی و خودکشی کارکنان وظیفه نزاجا، تهران، دافوس آجا.
گلچین، مسعود.(1398). روایت خودکشی از منظر اقدام کنندگان، مسائل اجتماعی ایران، 10 (2)، 271-298.
متقی هندی (علاءالدین علی بن حسام).( 1401ق). کنز العمال، بیروت، الرساله.
محسنی تبریزی، علیرضا.(1373). ملاحظاتی در باب نظریه­ی خودکشی دورکهایم، تهران.
محمدی، عادله.(1401). عوامل روانشناختی خودکشی، https://civilica.com/doc/1707554.
محمدی کیانی، زهرا.(1402). پیش بینی اقدام به خودکشی از طریق احساس تنهایی، مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، 31(6)،35-22.
مکیان، سید نظام الدین، لطفی، عزت اله.(1394). علل اقتصادی خودکشی، تهران.
میری، مینو؛ رضائیان، محسن و قاسمی، سید علیرضا.(1401). مروری نظام‌مند بر میزان شیوع و علل خودکشی(افکار و اقدام) در دانش آموزان و دانشجویان ایرانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، ۲۱ (۵)،۵۵۱-۵۷۴.
نصرت آبادی، مهدی.(1394). نقش افسردگی  و مصرف مواد در تبیین افکار خودکشی در سربازان، مجله طب نظامی،17(4)، 355-349.
نوری، رضا.(1394). بررسی برخی از ویژگی­های شخصیتی سربازان اقدام­کننده به خودکشی در یک واحد نظامی، روانشناسی نظامی، ش5.
نوری، رضا.(1391). عوامل زمینه ساز خودکشی در سربازان یک نیروی نظامی، مجله طب نظامی، 14(2)،103-99.
نیک‏بخش، سیروس.(1394). بررسی عوامل مؤثر در خودزنی کارکنان وظیفه یگان‌های نزاجا، تهران، دافوس آجا.
یاسمی نژاد، پریسا.(1401). خودکشی با تاکید بر علل  و عوامل  و راهکارها در جهت کاهش آن، فصلنامه پیشرفت و توسعه استان کرمانشاه، 2(2)، 23-1.
Brodsky, S., Malone, K., Ellis, P., Dulit, A. and Mann, J.(1997). Characteristics of borderline & Antisocial personality disorder associated with suicidal behavior. Am J Psychiatry, (154),1715- 24.
Costanza, A., Baertschi, M., Richard-Lepouriel, H., Weber, K., Berardelli, I., Pompili, M. andCanuto, A.(2020). Demoralization and its relationship with depression and hopelessness in suicidal patients attending an emergency department. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(7), 22-32.
Diekstra, R., Garnefski, N.(1995). On the nature, magnitude, and causality of suicidal behaviors: an international perspective. Suicide Life Threat Behavior, 25, 36-57
Horwitz, A. G., Berona, J., Czyz, E. K., Yeguez, C. E. and King, C. A.(2017). Positive and negative expectations of hopelessness as longitudinal predictors of depression, suicidal ideation, and suicidal behavior in high‐risk adolescents. Suicide and Life‐Threatening Behavior, 47(2), 168-176
Kaplan, B.J. and Sadocks, V.A.(2003).  Synopsis of Psychiatry (Ninth Edition). Wolters Kluwer, 61-65.
Lemaire, C. M. and Graham D. P.(2011) Research  report  Factors associated  with suicidal  ideation in OEF/ OIF veterans. Journal of Affective Disorders 130, 231–238
Marchetti, I.(2019). Hopelessness: A network analysis. Cognitive Therapy and Research, 43(3), 611-619
Miller M, Hemenway D, Bell NS, yore MM, Amoroso PJ.(2000).  Cigarette smoking and suicide : a prospective study of 300,000 male active- duty Army soldiers. American Journal of Epidemiology,; 151( 11), 1060- 33.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار